کمک های روان شناختی به آسیب دیدگان بلایای طبیعی

به دنبال بلایا افراد هیجان ها و تجارب نا خوشایندی را تجربه می کنند. واکنش ها ممکن است ترکیبی از سردرگمی‏‏‏، ترس، ناامیدی، درماندگی، بی خوابی، دردهای جسمی، اضطراب  و خشم ، سوگ، شوک، خشونت و بی اعتمادی، احساس گناه و شرم، از دست دادن اعتماد و اطمینان از خود باشند.کمک های اولیه روان شناختی می تواند یک محیط امن، مرتبط با دیگران، خودکار آمد، توانمند و پرامید را برای بازماندگان فراهم نماید.

بایدها:

به افراد کمک کنید تا نیازهای پایه و اولیه خود مانند غذا، سر پناه و خدمات پزشکی را تامین کنند . اطلاعات درست به افراد در مورد چگونگی رفع نیازها بدهید .(فراهم کردن امنیت و حمایت )

افرادی که تمایل دارند در مورد حادثه اتفاق افتاده و احساسات مرتبط با آن با شما صحبت کنند ، گوش کنید . (فراهم کردن آسودگی و آرامش )

با افراد مهربان و دوستانه رفتار کنید ، حتی اگر که آنها شما را نپذیرند . (فراهم کردن آسودگی )

اطلاعات درست و دقیقی در مورد حادثه و ضربه و اقداماتی که در حال انجام است ارائه دهید . این کار می تواند به دیگران کمک کند که شرایط را بهتر بفهمند ( کمک به آسودگی )

به افراد اطمینان بی مورد ندهید مثلا نگویید "همه چیز خوب خواهد شد "و یا "حداقل شما زنده ماندید" بیان این جملات سبب کاهش آرامش افراد می گردد.

به افراد نگویید که درحال حاضرچه کاری باید انجام دهند، یا چگونه فکر کنند ، یا چه احساسی داشته باشند و یا اینکه قبلا چه کار باید انجام می دادند . این کار باعث کاهش خودکارآمدی و افزایش احساس گناه می شود .

به افراد نگویید که شما به علت رفتارها وباورهایتان دچار رنج و عذاب شده اید . این موضوع باعث کاهش خودکارآمدی افراد می شود .

قولی ندهید که قابل اجرا نیست . قول هایی که اجرا نشوند منجر به کاهش امیدواری در فرد می شود .

ار خدمات موجود و فعالیتهای انجام شده انتقاد نکنید چرا که منجر به کاهش امیدواری و آرامش افراد می شود.

تمرین در کلاس درس با روش های ایفای نقش

دو نفر نقش تیم سلامت روان را ایفا می کنند و تعداد دیگری حداقل 8 الی 12  نفر به عنوان گروه کودکان یا بزرگسالان در نقش افراد آسیب دیده در چادر یا کانکس حضور دارند که با هدایت و کمک تیم سلامت روان مراحل مربوط به علایم و نشانه های استرس ، واکنش های روانی و روش های کنترل افکار مزاحم را در جلسه تمرین می کنند .

به افراد کمک کنید تا با دوستان و آشنایان ارتباط برقرار کنند . (ارتباط با دیگران )

افراد خانواده را دور هم جمع کنید. در صورت امکان شرایطی فراهم نمایید تا کودکان به والدین و یا عضو نزدیکی از اعضای خانواده شان باز گردند . (ارتباط با دیگران )

پیشنهادات عملی برای اجرای کارهایی که بتوانند خودکارآمدی را افزایش دهد ارائه دهید. (افزایش خودکارآمدی )

به افراد کمک کنید تا نیازهایشان را تامین کنند.(افزایش خودکارآمدی )

مکان های ارائه دهنده انواع خدمات دولتی و غیر دولتی را به مردم آسیب دیده معرفی کنید .(امیدواری )

نبایدها :

بازماندگان را مجبور نکنید که در مورد داستان خود و اتفاقاتی که پیش آمده صحبت کنند . بخصوص در مورد جزئیات ماجرا، چرا که این کار ممکن است سبب کاهش خونسردی و آرامش افرادی گردد که تمایل ندارند جزئیات زندگی خود را برای دیگران بازگو کنند .

 

 

 

 

آیا این مطلب به نظر شما مفید بود؟ خیــر
از اینکه ما را در ارائه مطالب بهتر یاری نمودید متشکریم.
نظرات و پیشنهادات شما یاری رسان ما در ارائه خدمات بهتر میباشد.

نظر شما با موفقیت ثبت شد، سپاسگزاریم. متاسفانه فرآیند ثبت نظر شما با مشکل مواجه شد.

عضو جدید هستم!گذرواژه را فراموش کرده ام